O książce: rok / Chichibabin (prawdziwe nazwisko Polushin) Boris Alekseevich. (09.01.1923, Kremenczug - 15.12.1994, Charków, Ukraina) jest rosyjski poeta, całe życie spędził na Ukrainie, z wyjątkiem 5 lat w Gułagu. W 1940 roku ukończył szkołę i wstąpił na wydział historii ChSU. Wojna przerwała moje studia, a od 1942 do 1945 r. Chichibabin służył w Zakaukaskim Okręgu Wojskowym. W 1945 roku został zdemobilizowany i wstąpił na wydział filologiczny Uniwersytetu w Charkowie. Zdał egzaminy na I i II kurs, ale w czerwcu 1946 został aresztowany w Charkowie i wysłany na Łubiankę w Moskwie, a stamtąd (przez więzienie Lefortowo) do Wiatłagu (obwód kirowski, Rosja). Zwolniony w 1951 r., aż do ukończenia kursu księgowości w 1953 r., zarabiał na życie wykonując prace dorywcze. Do 1962 pracował jako księgowy. W 1963 ukazały się zbiory jego wierszy jednocześnie w Moskwie i Charkowie. W nich, podobnie jak w dwóch zbiorach, które ukazały się później w Charkowie przed 1968 rokiem, brakuje jego głównych wierszy, a ponadto wiele zostało okaleczonych przez cenzurę. Od 1964 do 1966 r prowadził pracownię literacką, którą w 1966 roku zamknięto ze względów ideologicznych. Chichibabin został ponownie zmuszony do podjęcia pracy biurowej i od 1966 do 1989. pracował w Charkowskim Zarządzie Tramwajów i Trolejbusów jako ekonomista ds. towarów. W 1966 roku został przyjęty do Związku Pisarzy ZSRR. Od 1968 roku, przeżywając silny kryzys duchowy, decyduje się pisać tak, jak nakazuje mu sumienie, nie zważając na rosnące naciski ideologiczne, świadomie rezygnując za życia z nadziei na publikację. . To prawda, że ​​​​zbiór jego wierszy ukazał się w moskiewskim „samizdacie” w 1972 roku. Konsekwencją tego było wykluczenie Chichibabina z SP ZSRR w 1973 roku i zatajenie jego nazwiska na piętnaście lat. Od 1987/88 wybór wierszy ukazuje się w gazetach i czasopismach literackich. Czytelnik ponownie poznaje Chichibabina poprzez publikacje na jego temat i wywiady z nim. Wieczory twórcze poety odbywają się w różnych miastach. Lektura jego wierszy przez Chichibabina jest niezapomniana. W 1989 roku firma Melodiya wydała autorski album „Bell”. Poezja Chichibabina, odzwierciedlająca tragiczną drogę społeczeństwa, nosi piętno wewnętrznej wolności, poszukiwań moralnych i ludzkiej odpowiedzialności przed Bogiem. Teksty filozoficzne, obywatelskie, miłosne i krajobrazowe są organicznie splecione w twórczości Chichibabina. Chichibabin to poeta o złożonej i bogatej kulturze poetyckiej, która wchłonęła najlepsze tradycje poezji rosyjskiej. Urodzony na Ukrainie, mocno związany z jej historią, znał, kochał i cenił poezję ukraińską, która stała się jednym ze źródeł jego twórczości. W 1990 roku poeta został uhonorowany Nagrodą Państwową ZSRR za książkę „Dzwon”. W 1993 r. Ruch Literacko-Społeczny „Kwiecień” przyznał Chichibabinowi Nagrodę A.D. Sacharowa „Za odwagę obywatelską pisarza”. Chichibabin jest autorem tomików poezji: „Młodzież” (Moskwa, 1963); „Mróz i słońce” (Charków, 1963); „Harmonia” (Charków, 1965); „Aurora płynie” (Charków, 1968); „Dzwon” (Moskwa, 1989); „Moje sześćdziesiątki” (Kijów, 1990); „Dzwon” (Moskwa, 1991); „82 sonety + 28 wierszy o miłości” (Moskwa, 1994); „Kwitnienie ziemniaków” (Moskwa, 1994). Ostatni zbiór, „W wierszach i prozie” (Charków, 1995), przygotowany przez samego poetę, ukazał się już po jego śmierci. W 1998 roku w Charkowie ukazała się książka poświęcona pamięci poety - „Boris Chichibabin w artykułach i wspomnieniach".